Genieten geblazen!
Blijf op de hoogte en volg Jamie
16 Maart 2014 | Suriname, Paramaribo
Afgelopen zaterdag hebben wij er een tijdelijk achtste huisgenootje bij gekregen! Een vriendinnetje van Yvette opgehaald op het vliegveld in Zanderij. Raar, over een weekje haal ik daar mijn moeder en oma op… Gezellig! Zondag hebben we in onze nieuwe huissamenstelling meteen een tripje gedaan. We gingen dolfijnen spotten. Met zijn allen (plus nog andere familie van Yvette) in een chill bootje de Suriname rivier op. Raar om te bedenken dat die dolfijnen gewoon in een rivier zwemmen. Buiten de dolfijnen was de natuur ook bizar mooi. Normaal ben ik geen natuurmens, maar dit was heel gaaf.
Het stagelopen gaat met ups en downs ook gewoon door. Afgelopen week kwam een blind jongetje thuis uit school met hoofdschimmel. Direct werden alle jongetjes kaalgeschoren en de meiden moesten hen haar wassen. Dat betekende dus dat alle vlechtjes eruit gehaald moesten worden. Die dag heb ik ook mijn eerste kroeshaar gevlochten. Leuk om te zien dat die meisjes totaal onder de indruk waren: “Zuster, u kunt óók binden?!?!”. Het was eigenlijk helemaal niet moeilijk en ideaal: het blijft gewoon zitten zonder elastiek.
Die middag kreeg ik ook de schok van mijn leven (nou, oké, van die dag dan). Tijdens de huiswerkbegeleiding vroeg een meisje of ik bang was voor kakkerlakken. Ik wilde mij niet laten kennen en zei tegen haar dat bang een groot woord was, maar dat ik ze niet leuk vond. Haar reactie was: “Oh, er zit er nu bijna één op uw voet!”. Ik trok mijn benen meteen op en begon licht in paniek “OMYGOD” te zeggen. De meisjes lagen in een deuk en de juf vroeg verontwaardigd waarom ik godsnaam bang was voor kakkerlakken?! Oké, tot hier mijn stoerheid tegenover de kinderen.
Schrijnend is dat het blinde jongetje mij ook al een aantal keer “mama” heeft genoemd. Hij kan het natuurlijk niet zien, maar ik vind het zo zielig. Puur omdat hij veel aandacht krijgt, noemt hij mij mama. Hij komt uit het binnenland en spreekt slecht Nederlands. Toch zie ik hem genieten wanneer hij aandacht krijgt en dat maakt voor mij weer veel goed. Zo schattig!
De droge periode is begonnen en jézús dat kan ik merken. Elke ochtend, bij aankomst op stage, zweet ik mij al een ongeluk. Wanneer we de kinderen ophalen van school, splitsen Yvette en ik op. Ik haalde van de week twee kindjes van de islamitische school op. Wanneer je hierheen loopt, loop je echt door een ghetto. Huizen opgebouwd met verschillende soorten houten planken en golfplaten. Iedereen kijkt naar me en roept naar mij. Op de terugweg moest ik oversteken met de twee kindjes. Een man begon vragen te stellen als of die kinderen van mij waren? Bloedirritant en mijn negeermodus ging meteen aan. Totdat hij één van de kinderen vastpakte en vroeg of ik zijn moeder was. Ik draaide mij om en zei luid en duidelijk (oké, misschien schreeuwend) of hij blind was?! Kon hij niet zien dat het niet mijn kinderen waren?! Vervolgens ben ik snel weggelopen, want het was een beetje een enge vent.
Van de week ook mijn eerste kwitantie uitgeschreven. Dat is een salarisstrookje! De directrice en secretaresse hadden hulp nodig met kantoorzaken. We hebben geholpen met Word en ik heb dus een salarisstrookje uitgeschreven. Ik klim de Surinaamse carrière ladder op hoor ;-)!
Vrijdag hadden de kinderen een uitje naar de speeltuin. Normaal werk ik niet op vrijdag, maar omdat ik maandag vrij wilde ben ik mee geweest met het uitje. Ze gingen naar de speeltuin en ze genoten er echt van. Dat was echt heel leuk om te zien. Toen Yvette en ik ook nog mee gingen spelen en ook de speeltoestellen inklommen, waren ze wel even onder de indruk. “Zuster, u klimt ook?” Tuurlijk, mijn inner kind kwam omhoog.
Vandaag heb ik samen met Yvette en al haar op bezoek zijnde familie + vriendinnen een tripje gemaakt. We gingen eerst naar een vlindertuin en vervolgens door naar de Colacreek. Ik ben erachter gekomen dat ik onwijs spastisch word van vlinders en dat ze helemaal niet leuk zijn van dichtbij. Er ging echt een mega vlinder op mijn arm zitten, nou ik had het op film willen hebben want zo spastisch ben ik volgens mij nog nooit geweest. De Colacreek was eerst een tegenvallertje, want we zaten op een andere plek dan dat wij dachten dat de bedoeling was. Op eigen initiatief toch naar de goede plek gegaan. Toen we op de kant lagen met onze voeten dobberend in het water was het keihard genieten!
Morgen een dagje optimaal genieten bij het Krasnapolsky Hotel. Maandag is het Holi Phagwa. Ik heb opgezocht wat dit Hindoestaanse feest inhoud, maar de Hindoestanen hebben enorm veel feesten. Dus de reden kon ik er niet helemaal uit opmaken, het is in ieder geval een mengelmoes van drie feesten. Namelijk: lentefeest, een feest van de overwinning van het goede op het kwade en een Nieuwjaarsfeest. Hier worden verschillende kleuren poeder in de lucht gegooid, waardoor je een enorme kliederboel krijgt eigenlijk. Er zijn overal feesten en het duurt van 12:00-23:00. Ik gok dat maandag een goede dag wordt!
Het stagelopen gaat met ups en downs ook gewoon door. Afgelopen week kwam een blind jongetje thuis uit school met hoofdschimmel. Direct werden alle jongetjes kaalgeschoren en de meiden moesten hen haar wassen. Dat betekende dus dat alle vlechtjes eruit gehaald moesten worden. Die dag heb ik ook mijn eerste kroeshaar gevlochten. Leuk om te zien dat die meisjes totaal onder de indruk waren: “Zuster, u kunt óók binden?!?!”. Het was eigenlijk helemaal niet moeilijk en ideaal: het blijft gewoon zitten zonder elastiek.
Die middag kreeg ik ook de schok van mijn leven (nou, oké, van die dag dan). Tijdens de huiswerkbegeleiding vroeg een meisje of ik bang was voor kakkerlakken. Ik wilde mij niet laten kennen en zei tegen haar dat bang een groot woord was, maar dat ik ze niet leuk vond. Haar reactie was: “Oh, er zit er nu bijna één op uw voet!”. Ik trok mijn benen meteen op en begon licht in paniek “OMYGOD” te zeggen. De meisjes lagen in een deuk en de juf vroeg verontwaardigd waarom ik godsnaam bang was voor kakkerlakken?! Oké, tot hier mijn stoerheid tegenover de kinderen.
Schrijnend is dat het blinde jongetje mij ook al een aantal keer “mama” heeft genoemd. Hij kan het natuurlijk niet zien, maar ik vind het zo zielig. Puur omdat hij veel aandacht krijgt, noemt hij mij mama. Hij komt uit het binnenland en spreekt slecht Nederlands. Toch zie ik hem genieten wanneer hij aandacht krijgt en dat maakt voor mij weer veel goed. Zo schattig!
De droge periode is begonnen en jézús dat kan ik merken. Elke ochtend, bij aankomst op stage, zweet ik mij al een ongeluk. Wanneer we de kinderen ophalen van school, splitsen Yvette en ik op. Ik haalde van de week twee kindjes van de islamitische school op. Wanneer je hierheen loopt, loop je echt door een ghetto. Huizen opgebouwd met verschillende soorten houten planken en golfplaten. Iedereen kijkt naar me en roept naar mij. Op de terugweg moest ik oversteken met de twee kindjes. Een man begon vragen te stellen als of die kinderen van mij waren? Bloedirritant en mijn negeermodus ging meteen aan. Totdat hij één van de kinderen vastpakte en vroeg of ik zijn moeder was. Ik draaide mij om en zei luid en duidelijk (oké, misschien schreeuwend) of hij blind was?! Kon hij niet zien dat het niet mijn kinderen waren?! Vervolgens ben ik snel weggelopen, want het was een beetje een enge vent.
Van de week ook mijn eerste kwitantie uitgeschreven. Dat is een salarisstrookje! De directrice en secretaresse hadden hulp nodig met kantoorzaken. We hebben geholpen met Word en ik heb dus een salarisstrookje uitgeschreven. Ik klim de Surinaamse carrière ladder op hoor ;-)!
Vrijdag hadden de kinderen een uitje naar de speeltuin. Normaal werk ik niet op vrijdag, maar omdat ik maandag vrij wilde ben ik mee geweest met het uitje. Ze gingen naar de speeltuin en ze genoten er echt van. Dat was echt heel leuk om te zien. Toen Yvette en ik ook nog mee gingen spelen en ook de speeltoestellen inklommen, waren ze wel even onder de indruk. “Zuster, u klimt ook?” Tuurlijk, mijn inner kind kwam omhoog.
Vandaag heb ik samen met Yvette en al haar op bezoek zijnde familie + vriendinnen een tripje gemaakt. We gingen eerst naar een vlindertuin en vervolgens door naar de Colacreek. Ik ben erachter gekomen dat ik onwijs spastisch word van vlinders en dat ze helemaal niet leuk zijn van dichtbij. Er ging echt een mega vlinder op mijn arm zitten, nou ik had het op film willen hebben want zo spastisch ben ik volgens mij nog nooit geweest. De Colacreek was eerst een tegenvallertje, want we zaten op een andere plek dan dat wij dachten dat de bedoeling was. Op eigen initiatief toch naar de goede plek gegaan. Toen we op de kant lagen met onze voeten dobberend in het water was het keihard genieten!
Morgen een dagje optimaal genieten bij het Krasnapolsky Hotel. Maandag is het Holi Phagwa. Ik heb opgezocht wat dit Hindoestaanse feest inhoud, maar de Hindoestanen hebben enorm veel feesten. Dus de reden kon ik er niet helemaal uit opmaken, het is in ieder geval een mengelmoes van drie feesten. Namelijk: lentefeest, een feest van de overwinning van het goede op het kwade en een Nieuwjaarsfeest. Hier worden verschillende kleuren poeder in de lucht gegooid, waardoor je een enorme kliederboel krijgt eigenlijk. Er zijn overal feesten en het duurt van 12:00-23:00. Ik gok dat maandag een goede dag wordt!
-
16 Maart 2014 - 08:36
Frans:
Jow Jamie
Ziet er weer goed uit , begint toch steeds meer op vakantie te lijken , toch ?
Kun je die ghetto niet ontwijken ? Pas een beetje op .
Heb je al tripjes uitgezocht wat je met jouw moeder en oma gaat doen ?
Verder veel plezier vandaag .
groetjes Daddycool xx
-
16 Maart 2014 - 08:47
Angelika Ter Horst:
He James!!
Wat fijn om te horen dat het nu genieten word!
Hier is het een drukke tijd alle zomer kleding wassen, uitzoeken en het steeds langer wordende wensen lijstje van jou bijeen scharrelen ;-).
Hopelijk kan er van mij ook nog iets in de koffer haha.
Veel plezier vandaag aan het zwembad en morgen met Holi phagwa.
XXX tot over 6 daagjes -
16 Maart 2014 - 09:00
Noëlle Ter Horst:
Hey zusje,
Wat een leuke verhalen weer zeg! Stiekem word ik nu een beetje jaloers, haha! Ik zou zeggen GA ZO DOOR!!
xxxx je zus -
16 Maart 2014 - 09:20
Yvonne:
Hoi Jamie.wat een geweldig mooi verhaal op de zondag morgen!!Nu heb je al veel mooie plekken gezien om daar Angelika en Oma rond te leiden.
Groetjes van ons -
16 Maart 2014 - 11:57
Monique:
Hoi James,
Wel stoer van je dat je door een ghetto loopt en zo'n engerd van je afschreeuwde! Zo te kezen was die kakkerlak enger? Ha ha leuk. Wel sneu dat blinde jongetje maar leuk voor hem dat jij even zijn zuster bent! Groetjes hier van ons, Dana heeft een discofeestje gehouden voor haar verjaardag. Ik kijk uit naar je volgende verhaal. -
16 Maart 2014 - 13:51
Lucy:
Ha, die japie, wat fijn dat je schik in je werk heb, en ja je doet het echt met hart en ziel.
en ook nog allerlei leuke dingen ondernemen super!!!!!
ik vind jouw verhalen spannend, het is net of wij er ook een beetje bij zijn.
En bijt maar goed van je af, die smerige keerls,
en gemeen kijken doet wonderen,(geleerd van je moeder).
En dan zeg je gewoon, WAT MOJ of ze dat begrijpen weet ik niet,
(hier wel) hahaha, geef daar de kindjes maar veel knuffels.
heel veel groeten ook van Andre' & lucy.. -
19 Maart 2014 - 21:13
Ina Van Der Graaf(moeder Van Yvette):
Hoi Jamie
wat maken jullie veel mooie dingen mee,
ga lekker samen genieten en succes nog met jullie stage -
23 Maart 2014 - 11:47
Ton En Diny:
Hoi Jamie
Leuke verhalen gelezen maak er wat van het lijk mij wel heel leuk in de rimboe en veel succes met jullie stage veel plezier
Ton en Diny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
