Arrivederci Suriname!
Blijf op de hoogte en volg Jamie
03 Juli 2014 | Suriname, Paramaribo
Drie weken geleden hadden we onze laatste avondmaal als huisgenoten samen! Vanaf deze dag zou er namelijk continue bezoek komen en we wilden toch wel graag iets met zijn zessen doen. Er werd in duo’s gezorgd voor een voor-, hoofd- en nagerecht. We hadden allemaal ons best gedaan, dus het was op culinair gebied een prima avondje!
De trip die veel mensen al vrij in het begin doen, hebben wij uitgesteld tot onze laatste trip. We gingen een weekend naar Brownsberg. Onze laatste keer over de Highway om Paramaribo uit te rijden. Bij Brownsberg gingen we met de bus de berg op. Eenmaal boven, was het uitzicht echt prachtig. We keken uit over het Stuwmeer. Dit meer is aangelegd door mensen, want vroeger waren er dorpen gelegen en was er jungle. Door de komst van het meer zijn deze mensen ergens anders gaan wonen en zijn alle bomen afgebroken door het teveel aan water. Het ziet er nu echt heel mooi uit! In de avond hebben we even gewandeld in het donker, nou dat hoeft voor mij niet zo. Doodeng!
De dag erna gingen we afdalen richting de watervallen. Er zijn twee watervallen. De Leovallen zijn op de helft en de Irenevallen zijn nog verder naar beneden. De Irenevallen zijn het indrukwekkendst, maar ook het moeilijkst te bereiken. We gingen dus eerst naar de Irenevallen en op de terugweg naar boven, konden we kijken of we de Leovallen nog aankonden. Sommige stukken waren zo stijl, als je daar zou struikelen dan loopt het allemaal niet zo prettig af… Bijna onderaan begon het te regenen, waardoor je tot je enkels wegzakte in de oranje/rode drek. De waterval was, ondanks de regen, lekker verkoelend! De terugweg naar boven was echt hels. Met handen en voeten naar boven geklommen.
Toen we gingen kijken wie er nog meewilden naar de Leovallen, hoefde dat voor mij niet. De gids zei dat als ik een aantal minuten doorliep naar boven, ik een steen tegenkwam waarop ik kon chillen. Nou een aantal minuten was een understatement en heel eventjes ging ik twijfelen. Er was een tweede pad waar ik in kon gaan. Toch maar gedaan wat ik dacht en ik kwam uit bij een prachtige steen, pal in de zon! Toen we de berg afreden op weg naar huis, kwam het besef pas echt. Dag jungle, tot niet heel snel ziens!
Ondertussen was dan daar ook de laatste dag stage. Met een bus volgeladen met mensen op weg naar Berlijn. Jawel, er is hier ook een Berlijn. Daar had de vader van een zuster een vakantiehuisje. Er was een mogelijkheid om te zwemmen en dat deden de kinderen dan ook volop. Zo leuk om te zien hoe leuk ze het vonden. Sommige kinderen negeerde onze laatste dag totaal, terwijl ik van andere meer positieve aandacht kreeg dan normaal. Op de terugweg in de bus begon het donker te worden. De kinderen waren rustig en de reggae muziek werd aangezet. Er werd meegezongen en terwijl ik daar zo zat, heb ik het voor mezelf goed kunnen afsluiten. Donderdag nog het eindgesprek en dan zit het werk erop bij Claudia A.!
Ook al mis ik de oranjegekte in Nederland, de voetbalgekte in Paramaribo is ook heel leuk om te zien. Voor een land wat niet meedoet aan het WK, zijn ze allemaal heel fanatiek. Elke auto heeft wel een vlag en men spreekt ons veel aan over het voetbal van Nederland. Nu het best goed gaat, komen er meer Nederlandse vlaggen op auto’s/huizen. Wij kijken voetbal bij het Vat, een café wat totaal oranje kleurt wanneer Nederland speelt. Zo gaaf om met zijn allen te kijken. Het aantal Surinamers wat er nu komt kijken, wordt ook steeds groter.
De laatste dagen in Suriname zijn nu dan echt aangebroken. De souvenirtjes zijn gekocht, de laatste schoenen/kleding is gekocht en we zijn alles voor de laatste keren aan het doen. Bizar. Zo lang heb je samen met vijf meiden in één huis gewoond. Nu we weg gaan, zal het gewoon nooit meer zo zijn. Ik zal nooit meer met hen in één huis wonen, maar ik zal ook op korte termijn niet snel teruggaan naar Suriname. Het is niet alleen een (kort) afscheid van de meiden en deze levensstijl, maar ook van het land zelf. Ik gok dat ik nu al een hele rits met dingen kan bedenken die ik ga missen aan Suriname… Gelukkig gaan we zondag voor tien dagen eerst nog naar Curaçao! Dan kan ik alles afsluiten voor mezelf en even lekker vakantie vieren. Al met al zijn deze vijf maanden voorbij gevlogen… BIZAR (nogmaals), maar ook fijn om iedereen thuis weer in het echt te kunnen zien. Tot snel!!
Odi odi!
De trip die veel mensen al vrij in het begin doen, hebben wij uitgesteld tot onze laatste trip. We gingen een weekend naar Brownsberg. Onze laatste keer over de Highway om Paramaribo uit te rijden. Bij Brownsberg gingen we met de bus de berg op. Eenmaal boven, was het uitzicht echt prachtig. We keken uit over het Stuwmeer. Dit meer is aangelegd door mensen, want vroeger waren er dorpen gelegen en was er jungle. Door de komst van het meer zijn deze mensen ergens anders gaan wonen en zijn alle bomen afgebroken door het teveel aan water. Het ziet er nu echt heel mooi uit! In de avond hebben we even gewandeld in het donker, nou dat hoeft voor mij niet zo. Doodeng!
De dag erna gingen we afdalen richting de watervallen. Er zijn twee watervallen. De Leovallen zijn op de helft en de Irenevallen zijn nog verder naar beneden. De Irenevallen zijn het indrukwekkendst, maar ook het moeilijkst te bereiken. We gingen dus eerst naar de Irenevallen en op de terugweg naar boven, konden we kijken of we de Leovallen nog aankonden. Sommige stukken waren zo stijl, als je daar zou struikelen dan loopt het allemaal niet zo prettig af… Bijna onderaan begon het te regenen, waardoor je tot je enkels wegzakte in de oranje/rode drek. De waterval was, ondanks de regen, lekker verkoelend! De terugweg naar boven was echt hels. Met handen en voeten naar boven geklommen.
Toen we gingen kijken wie er nog meewilden naar de Leovallen, hoefde dat voor mij niet. De gids zei dat als ik een aantal minuten doorliep naar boven, ik een steen tegenkwam waarop ik kon chillen. Nou een aantal minuten was een understatement en heel eventjes ging ik twijfelen. Er was een tweede pad waar ik in kon gaan. Toch maar gedaan wat ik dacht en ik kwam uit bij een prachtige steen, pal in de zon! Toen we de berg afreden op weg naar huis, kwam het besef pas echt. Dag jungle, tot niet heel snel ziens!
Ondertussen was dan daar ook de laatste dag stage. Met een bus volgeladen met mensen op weg naar Berlijn. Jawel, er is hier ook een Berlijn. Daar had de vader van een zuster een vakantiehuisje. Er was een mogelijkheid om te zwemmen en dat deden de kinderen dan ook volop. Zo leuk om te zien hoe leuk ze het vonden. Sommige kinderen negeerde onze laatste dag totaal, terwijl ik van andere meer positieve aandacht kreeg dan normaal. Op de terugweg in de bus begon het donker te worden. De kinderen waren rustig en de reggae muziek werd aangezet. Er werd meegezongen en terwijl ik daar zo zat, heb ik het voor mezelf goed kunnen afsluiten. Donderdag nog het eindgesprek en dan zit het werk erop bij Claudia A.!
Ook al mis ik de oranjegekte in Nederland, de voetbalgekte in Paramaribo is ook heel leuk om te zien. Voor een land wat niet meedoet aan het WK, zijn ze allemaal heel fanatiek. Elke auto heeft wel een vlag en men spreekt ons veel aan over het voetbal van Nederland. Nu het best goed gaat, komen er meer Nederlandse vlaggen op auto’s/huizen. Wij kijken voetbal bij het Vat, een café wat totaal oranje kleurt wanneer Nederland speelt. Zo gaaf om met zijn allen te kijken. Het aantal Surinamers wat er nu komt kijken, wordt ook steeds groter.
De laatste dagen in Suriname zijn nu dan echt aangebroken. De souvenirtjes zijn gekocht, de laatste schoenen/kleding is gekocht en we zijn alles voor de laatste keren aan het doen. Bizar. Zo lang heb je samen met vijf meiden in één huis gewoond. Nu we weg gaan, zal het gewoon nooit meer zo zijn. Ik zal nooit meer met hen in één huis wonen, maar ik zal ook op korte termijn niet snel teruggaan naar Suriname. Het is niet alleen een (kort) afscheid van de meiden en deze levensstijl, maar ook van het land zelf. Ik gok dat ik nu al een hele rits met dingen kan bedenken die ik ga missen aan Suriname… Gelukkig gaan we zondag voor tien dagen eerst nog naar Curaçao! Dan kan ik alles afsluiten voor mezelf en even lekker vakantie vieren. Al met al zijn deze vijf maanden voorbij gevlogen… BIZAR (nogmaals), maar ook fijn om iedereen thuis weer in het echt te kunnen zien. Tot snel!!
Odi odi!
-
03 Juli 2014 - 07:57
Noëlle Ter Horst:
Hoooi James,
Klinkt allemaal goed hoor! Maar eigenlijk vindt ik het wel mooi geweest..... Geniet van Curacao en kom daarna maar gauw veilig naar Nederland :)
Xxxx je zus -
03 Juli 2014 - 09:12
Toon Ter Horst:
Leuk, dat je ons zo goed op de hoogte hebt gehouden van je avontuur in Suriname,wensen je nog 'n leuke vacance op Curacao, en zien je graag in 's-Heerenberg, grtjs Toon en Mariet -
03 Juli 2014 - 09:12
Toon Ter Horst:
Leuk, dat je ons zo goed op de hoogte hebt gehouden van je avontuur in Suriname,wensen je nog 'n leuke vacance op Curacao, en zien je graag in 's-Heerenberg, grtjs Toon en Mariet -
03 Juli 2014 - 09:23
Astrid:
Fijn dat je het naar je zin hebt gehad. Geniet van Curaçao, ook heel mooi. -
03 Juli 2014 - 09:53
Bea:
Hoi hoi
Ik heb genoten van je mooie en indrukwekkende reis verslagen
wat een levenservaring geniet nog van je welverdiende vakantie
Hartelijk groeten Gerrit en Bea -
03 Juli 2014 - 19:27
Frans :
Jow Jamie
Weer een strak verhaal iedereen heeft het erover dat je zo mooi schrijft
en alle belevenissen zo omvangrijk verteld .
Maak er nog een mooie vakantie van en dan zie je ons 16 juli op schiphol .
Geniet er nog van met z,n allen .
XX Daddiecool
-
03 Juli 2014 - 21:59
Monique:
Hoi Jamie,
Wat papa zegt is waar als jij een verhaal schrijft dan zie ik het meteen voor me. De foto's vind ik ook erg leuk. Dat is nou het voordeel van Facebook! Hadden we vroeger helaas niet, toen schreven we kaartjes of moesten we bellen. Curaçao is ook heel mooi wij hebben onze honeymoon gevierd in avila beach. Ga lekker chillen daar en dan zien we je snel weer. Het is toch ook wel weer een fijn idee als jij weer veilig terug bent in Nederland!
Groetjes van ons
Monique, Karel, Tim en Dana -
08 Juli 2014 - 11:24
Lucy:
Hallo,Japie.
Ik heb net jou nieuwe mail gelezen,tja aan alles komt een einde en zo te lezen heeft het je veel,
voldoening gebracht en zal je er vaak aan terug denken.
fijn dat je nog even kunt afkicken met een fijne vakantie in Curacao.
Jamie nog een paar fijne dagen,en een goede,lange vlucht naar Nederland Schiphol.
We zien elkaar op het feest.
Odi,Odi en straks weer gewoon Ajuus, Ajuus......
Hartelijke groeten van ons tweetjes....
Oompje Andre`& Tantetje Lucy...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
